„F#” (inaczej Fis) to nie chwyt, a dźwięk i to on jest bazą do stworzenia akordu, ale sam jest tylko pojedyńczym dźwiękiem. Tak więc jeśli szukasz chwytu F# możesz myśleć o dwóch różnych – F#-dur lub F# moll.
Nie różnią się one wiele dlatego poznamy oba. Czy to durowa, czy molowa wersja, będą bardzo przydatne w codziennym graniu.
Poza tym – im lepszym gitarzystą się stajesz tym więcej będzie miał dla Ciebie zastosowań tak więc zapraszam do nauki.
Na początek – Chwyt F#-dur
F#-dur, jak sama nazwa mówi jest to chwyt durowy. Bardzo często spotyka się go jako Fis-dur więc pamiętaj o tym, że można stosować takie nazewnictwo naprzemiennie.
Dla wielu osób będzie to nieprzyjemna wiadomość – jest to chwyt barowy, a więc nasz wskazujący palec będzie miał dużo pracy.
Nasz bazowy dźwięk F# uzyskujemy po wciśnięciu drugiego progu na szóstej strunie. Tak więc ten chwyt będzie grany na wszystkich sześciu strunach. Jednak tylko na trzech chwycimy barowy – a dlaczego?
Spójrz na diagram i zwróć uwagę na to co się dzieje na trzeciej, czwartej i piątej strunie.
Dokładnie widzimy, że struny te powinny być wciśnięte bliżej pudła rezonansowego. Możemy z tego wywnioskować, że skoro zostaną one wciśnięte innymi palcami, nie musimy dociskać tam barowego i możemy oszczędzić dużo siły, a poza tym precyzyjnie wcisnąć barowy tylko na trzech pozostałych.
Jak więc zagrać chwyt F#-dur?
Zaczynamy od piątej struny. Tu na czwartym progu wciskamy strunę serdecznym palcem. Otrzymujemy dźwięk C# (Cis).
Kolejno też na czwartym progu, wciskamy czwartą strunę małym palcem i tworzymy dźwięk F#.
Trzecia struna musi zostać wciśnięta środkowym palcem na trzecim progu dzięki czemu mamy dźwięk A# (B, Ais).
Teraz pozostaje nam nieszczęsny barowy. Na początek pierwszą i drugą strunę dociskamy na drugim progu wykorzystując okolice pierwszego stawu, zgięcia we wskazującym palcu. Cały palec musi być nieco zgięty jak półksiężyc. Wtedy na spokojnie wciśnięmy czubkiem palca wskazującego szóstą strunę na drugim progu i precyzyjnie zagramy barowy.
Wychodzą nam dźwięki: F# – C# – F# – A# – C# – F#. Tworzy nam się akord, trójdźwięk znany jako chwyt F#-dur.
Jak zagrać chwyt f#-moll?
F#-moll jest oczywiście chwytem molowym i różni się od F#-dur tylko tym, że jeden dźwięk z trójdźwięku jest o pół tonu niższy. Zamiast A# gramy A, tak więc jak to zagrać?
Jeśli pamiętasz, dźwięk A# wydobywamy z trzeciej struny chwyconej na trzecim progu środkowym palcem. Skoro potrzebujemy dźwięk o pół tonu niższy to musimy zeskoczyć o jeden próg niżej.
Tak więc teraz trzecią strunę musi docisnąć wskazujący palec chwytem barowym na drugim progu.
Przez taki zabieg mamy nieco utrudnione zadanie, bo musimy więcej siły włożyć w dociśnięcie barowego. Możemy deliatnie przesunąć w górę pierwszy staw wskazującego palca, by lepiej docisnąć trzecią strunę.
Reszta wymaga juz odpowiedniej siły i wyćwiczenia się tak, by odpowiednio ugiąć palec i znaleźć najlepsze dla siebie rozwiązanie.
Tak więc po drobnej zmianie otrzymujemy trójdźwięk z dźwięków: F# – C# – F# – A – C# – F#. Gdybyśmy zagrali na pianinie te trzy dźwięki również otrzymamy akord f#-moll.
Często spotyka się go również pod nazwą fis-moll lub F#m.
Jeśli chcesz bardziej wgłębić się w temat chwytów gitarowych, pobierz darmową Tabelę Chwytów Gitarowych oraz Kurs Chwyty Gitarowe dla Każdego.
Znajdziesz w nich mnóstwo praktycznej wiedzy o tym jak poprawnie chwytać akordy i jak w prosty sposób się ich nauczyć.
